Adolescencja - okres rozwoju między dzieciństwem a dorosłością, zwany okresem dojrzewania, dorastania lub wiekiem młodzieńczym. Zawiera się między 11.-12. a 17.-18. rokiem życia. Są to granice umowne, gdyż adolescencja może zaczynać się lub kończyć nieco wcześniej lub nieco później. Zależy to od warunków życia – geograficznych, przyrodniczych, bytowych, zdrowotnych – młodego pokolenia oraz od biologicznych cech indywidualnych.
Adolescencja jest okresem burzliwych zmian rozwojowych, które dokonują się we wszystkich sferach rozwoju dziecka:
- w sferze biologicznej: wzmożone tempo wzrostu i przyrostu wagi ciała, nasilenie funkcji gruczołów dokrewnych, potowych i łojowych, szybki rozwój organów płciowych i ich funkcji, pojawienie się drugo- i trzeciorzędowych cech płciowych, u dziewcząt miesiączki;
- w sferze psychicznej: intensywny rozwój procesów poznawczych, pojawia się problemowe myślenie i krytycyzm intelektualny, wzrasta wrażliwość emocjonalna, w pierwszej fazie znacznie osłabia się równowaga emocjonalna, pojawiają się zaburzenia emocjonalne. Pod koniec adolescencji wzmacnia się kontrola emocjonalna, intensywnie rozwijają się uczucia wyższe. W pierwszej fazie wzrasta zainteresowanie rówieśnikami płci przeciwnej, a następnie wzmacnia się emocjonalne i erotyczne nastawienie wobec nich;
- w sferze społecznej: silne dążenie do samodzielności (spadek autorytetu osób dorosłych i częste konflikty z nimi), poszukiwanie własnych ideałów i wartości, wzorów i dróg życia, krystalizacja zainteresowań, włączanie się w różne działania i zrzeszenia społeczne, motywowane ideowo.
Źródło: Maciarz A. (2005).
Mały leksykon pedagoga specjalnego. (s.7-8) Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls
Młodzież i Rodziców zapraszamy do zajrzenia na stronę
www.nieuciekaj.pl